Van Popayan via Cali naar Manizales

Hallo allemaal,
13 april zijn we met de minivan Velotax van Popayan naar Cali gereisd. De chauffeur reed echt keihard, inhalen in bochten etc. voordeel was wel dat we in maar 2 1/2 uur in Cali waren...
Super grote, warme stad. We hadden een klein hotelletje in San Antonio, de koloniale wijk in Cali. Ze zijn het hotel nog helemaal aan het restaureren en het wordt echt heel mooi.
Andrea, ‘ la chica de la noche’ zoals ze zelf zei en Don Juan de eigenaar waren heel aardig. Hij reed ons zelfs naar het vliegveld.
Het is een man met een bijzonder verhaal:
Zijn vader was in de jaren 80/ 90 een “ blinde” rechter dwz dat hij grote drugscriminelen moest berechten. Bij die processen werd gezorgd dat de criminelen de rechter niet konden zien uit veiligheidsoverwegingen.
Toch ging dit fout en moesten ze met het hele gezin vd ene op de andere dag onder militaire begeleiding naar de VS uitwijken waar zij in een beschermingsprogramma kwamen, dus nieuwe identiteit etc etc. In een land waarvan hij op 16 jarige leeftijd de taal niet sprak en niemand kende.
Hij heeft het daar prima gehad, gestudeerd en getrouwd maar zodra het voor hen veilg leek wilden zijn ouders terug naar Colombia. Op zijn verjaardag, toen hij zijn vader ophaalde voor een lunch werd die voor zijn ogen neergeschoten door iemand vd FARC.
Zo zijn er denk ik de nodige verhalen op te tekenen bij Colombianen. Ook op dit moment zijn in Nariño en net over de grens met Ecuador nog groepjes actief die zich hebben afgescheiden vd FARc en niet meedoen aan het vredesproces.
Net weer 3 verslaggevers uit Ecuador vermoord en eergisteren een jongen en meisje ontvoerd. Ook al is het een heel stuk rustiger dan het was er zijn nog steeds onveilig “ haarden”.
Ander onderwerp:
Max is in Cali nog een avondje op stap geweest met een meisje dat hij kent vanuit Amsterdam.
Maandag 16 april via Bogotá naar Manizales gevlogen: 2 uur vertraging omdat het vliegtuigje niet kon landen door hevige regenval.
Gelukkig hebben wij hier nu prachtig weer.
Op dit moment zijn we op een koffiehacienda. We hebben uiteraard een koffie excursie gedaan en ook een trip naar Salento, mooi maar erg toeristisch. De mensen vd koffiefarms daar verplaatsen zich in jeeps: Willy’s.
Ook de Valle de Cocora bezocht en gelopen naar el bosque de palmas de cera: palmen v 60 meter hoog die alleen hier voorkomen.
Vandaag hebben we rustdag . Een hele dag niks doen aan het zwembad met een boekje en natuurlijk een kopje koffie.
Ik probeer zo foto’s te plaatsen maar durf niets meer te beloven
Groetjes,
Max en Anneke