Hitte en verkoeling?

Hola muchachos:

Zo en weer een verslag. Misschien ( als ik " goeie zin" heb) straks nog een laatste verslag uit Managua.
Na een dagje ziek te zijn geweest klaar voor de ontdekking van Leon.
' s Morgens vroeg de stad in: poeh wat een hitte!! We zijn inmiddels best wel wat gewend maar Leon slaat alles! Volgens mij echte temperatuur ongeveer 35 graden maar gevoelstemperatuur wel meer dan 40!
Leon is een mooie koloniale stad , maar nog lang niet zo goed gerestaureerd als Granada. Granada en Leon hebben altijd gestreden om als beste, belangrijkste
tevoorschijn te komen. Ze zijn dan ook afwisselend hoofdstad geweest tot werd besloten , om aan het geharrewar een eind te maken dat Managua de hoofdstad moest worden.
Leon staat bekend als het intellectuele centrum van Nicaragua en heeft een belangrijke universiteit.
De revolutie heeft ook hier veel impact gehad en een aantal van de oprichters van het FSLN hebben vroeger dan ook hier gestudeerd. Zoals bijna elke revolutie begint met studentenopstanden was dat ook hier het geval en dan mn in Leon. Op het Parque Central staat het museum van de revolutie, bezoek verplicht voor schoolkinderen! Je krijgt daar een rondleiding van mensen die actief geweest zijn ten tijde van de revolutie. Het lijkt wel of ze nog in die tijd leven en niet zien wat er allemaal gedaan wordt in naam van....
De kathedraal is de grootste van Centraal Amerika, erg mooi maar vooral de buitenkant is hard aan een " kalkbeurt" toe. Leon heeft erg veel kerken.
Wij waren er op Maria Hemelvaart, 15 augustus. Dit is een feestdag in Leon met processies waarin een beeld van Maria wordt meegedragen. 's Avonds staat dit beeld verlicht door schijnwerpers en kaarsen in de kerk en wordt er door veel mensen bij haar gebeden.
Iedere 6 uur werden de klokken van alle kerken geluid ( vanaf zondag 12 uur t/m maandagnacht 24 uur). Buiten dat klokkengebeier werden er enorme vuurpijlen overal tegelijk afgestoken. Dit alles heeft een reden: er is een voorspelling dat de vulkaan Cerro Negro ooit op 15 augustus uit zal barsten en de stad zal vernietigen.
De enige die dit tegen kan houden is uiteraard Maria daarom wordt zij extra vereerd en om de vulkaan alvast iets af te schrikken wordt dat enorme lawaai geproduceerd. De eerste keer schrik je jezelf een ongeluk en we stonden ook nog boven op het dak van het museum van de revolutie en de pijlen vlogen ons om de oren.
Van vroeger uit was de scheiding tussen de inheemse bevolking en de Spanjaarden heel groot. In Leon zijn er nog 2 gedeeltes: Leon en Subtiavia. De bewoners moesten toestemming vragen om Leon binnen te komen. ( klinkt nog bekend in de oren maar dan in een ander deel van de wereld).
In deze wijk die een klein stukje los ligt van Leon wordt ook nog vooral een indiaanse taal gesproken.
Om de bevolking hier te bekeren hebben de Spanjaarden de een na grootste kerk van Leon daar neer gezet maar de bevolking bleef hun eigen zon aanbidden. Vervolgens hebben de Spanjaarden een hele mooie zon uit hout laten snijden en aan het plafond gehangen. De indianen gingen toen wel naar de kerk omdat ze daar niet tot god maar tot hun eigen zon konden bidden. Wie houdt wie voor de gek?
In deze wijk werd ook de laatste cacique opgehangen aan een enorme Tamarinde boom , de stam staat er nog. Over de cacique , Adiact, en zijn dochter Xochilt Acalt, bestaat een legende maar dat is teveel om hier te vertellen. In het boek van Gioconda Belli : de bewoonde vrouw wordt veelvuldig aan deze legende gerefereerd. Het boek is zeker de moeite van het lezen waard!
Woensdag zijn we met de bus naar Poneloya en Las Penitas gegaan. Dit zijn 2 kleine vissersplaatsjes aan de Pacific. Enorme mooie stranden en weinig faciliteiten. Eigenlijk zijn er maar 2 hotels waar je kunt zijn en wat er verder is is in vergaande staat van ontbinding zullen we maar zeggen.
Het ene hotel ligt aan een kleine lagune en bij laagstaand water is het daar vergeven van de muggen. Geen optie dus. Het andere hotel , Suyapa Beach ligt pal aan het strand en we hebben een kamer met 180 graden zeezicht en een heerlijk briesje.
Het eten hier is heerlijk.
Het enige nadeel, als je het een nadeel kunt noemen, is dat de golven zo hoog en krachtig zijn dat het moeite kost om te blijven staan zels als je maar tot halverwege je kuiten in het water staat!
Het is nu weekend en het hotel zit vol met mensen die proberen te ontsnappen aan de Leonese hitte. Reuze gezellig. Gisteren hebben we een uurtje aan het strand gezeten en je zou toch denken na zes weken zon en na te hebben ingesmeerd dat dat zou moeten kunnen. Nee dus, resultaat : knalrood hoofd ( gelukkig alleen maar het gezicht) maar zelfs Max zag het vanmorgen via Face Time, kun je nagaan hoe ik voor schut loop!
Morgen, maandag gaan we naar Managua. Eerst met de bus terug naar Leon en dan hoop ik met een sneldienst naar Managua.
De foto's zal ik er meteen bij zetten ( als dat lukt)

Nos vemos,

Kor en Anneke